Celem niniejszego projektu jest zbadanie wpływu fragmentu sFv przeciwciała monoklonalnego anty-uPAR na proces angiogenezy oraz inwazyjności komórek śródbłonka hodowanych w warunkach normo- oraz hiperglikemii. Przeciwciało sFv IIIF10 zostało uzyskane w ramach współpracy z prof. Viktorem Magdolenem z Klinische Forschergruppe der Frauenklinik der TU w Monachium, który jest jednym z twórców tego przeciwciała.
Wiadomo, że system aktywacji plazminogenu, w skład którego wchodzi receptor dla urokinazowego aktywatora plasminogenu (uPAR), odgrywa rolę zarówno w inwazji guza, jak i w przerzutowaniu, a także jest związany z licznymi zmianami dotyczącymi komórek nienowotworowych, które mają wpływ na wzrost masy guza (np. angiogeneza).

Cukrzyca uznawana jest za najczęściej występującą chorobę metaboliczną. Dane z WHO wykazują, że ok. 347 milionów osób na świecie cierpi na tą chorobę, z czego około połowa jest niezdiagnozowana. Hiperglikemia jest jednym z głównych czynników powodujących dysfunkcje śródbłonka poprzez wzmożoną produkcję białek macierzy zewnątrzkomórkowej (ECM).
Postawione przez nas cele, będą pionierskimi badaniami mającymi na celu wykazanie ewentualnej możliwości zastosowania przeciwciała IIIF10 w celach terapeutycznych u osób z cukrzycą, u których częstą komplikacją są powstające mikro- oraz makroangiopatie.